Emoties

Ik voel ze meestal allemaal op een dag
En het is niet dat ik ze uitzoeken mag
Ik begin de dag met angst voor wat er komen gaat
Ook uit het zich in achterdocht, omdat er bijvoorbeeld iemand naar mij kijkt op straat
Zal diegene kunnen zien dat ik mezelf in de weg loop en zelfs haat?
Ja na jarenlange pesterijen, trauma’s en pijn
Kan ik nu echt niet mezelf zijn
Ik voel me machteloos wat zich uit in auto mutileren en verdriet
En dan schaamte, omdat je het zo goed ziet
Suïcidale gedachten en dwangstemmen heersen over mij
Ik weet niet meer hoe ik moet leven in deze maatschappij
Dokters schrijven me pillen voor
Het slaat niet aan… kijk dan hoe ik me strijd in dissociaties en herbelevingen verloor
Ik heb mijn grens bereikt en mijn leven hangt nu echt aan een zijden draad
Als het einde nadert is dat misschien mijn enige goede daad…
Wanneer? Vroeg of laat..
Ik leef in een tunnel en zie geen licht meer
En hoe moet ik reageren als mensen vragen hoe het gaat keer op keer?
En hoe hard ik ook vecht en bid tot God
Mijn ziel voelt verdorven en kapot

Eef

Verlof

Eventjes weg van de kliniek
Misschien voor eventjes minder ziek
Maar weet je dat het me heel wat kost?
En uiteindelijk niks oplost..
Wanneer de dag begint giert de spanning door mijn lijf
De tijd tikt door mijn ledematen worden stijf
Dan durf ik door het gestotter amper te praten
En als het dan zo ver is vullen nare gedachten in mijn de hoofd de gaten
Daar sta ik dan voor je eigen deur
Gelukkig van niemand gezeur
Ik word warm onthaald door mijn beesie mijn kind en beste vriendin
Dan komen de tranen van verdriet, van blijdschap en heeft het enigszins zin
Het voelt alleen niet als mijn thuis maar bij mezelf op bezoek gaan
Want voor je het weet is het voorbij
En eigenlijk kon ik het niet aan
En blijf je malen, word dit huis ooit weer van mij?
Ook mijn huis draagt zijn kruis
Met alles wat er in en naast is gebeurd
Voelt mijn huis dan ooit nog als een thuis?

Stigma over haar depressie

Loop maar van haar weg
Je snapt toch niks van haar uitleg
Een gebroken been is beter te begrijpen dan haar situatie
Uiteindelijk was je toch geen stimulatie
Je snapt niks van haar zieke geest
Dat stoort haar nog het meest
Psychiatrische ziekte geeft haar een andere kijk
Maar voor de meesten klinkt het als gezeik
Je vertelt haar hoe ze moet leven
En je hebt haar verschillende handvatten gegeven
Het bijhouden van haar huis en naar het zoeken van een baan
Ze kon amper op haar benen staan
Maar als ze over haar ziekte begon wilde je daar niks van horen
Zij maakte van een mug een olifant en zij kreeg dan de wind van voren
Uit verdriet schreef zij een brief
Maar ook dat nam je niet voor lief
Jij hebt je keuze gemaakt en ben van haar weggelopen
Toch blijft ze hopen
Op een antwoord of een bericht
Maar het zijn enkel wapens op haar gericht
Dus loop maar van haar weg
Je hebt toch niks aan haar uitleg

Eef

Tot het end

Ik heb de dood gekust
De vlam van mijn gedachten gesust
Ik heb de ketting doorbroken met het
geloof
Al zit ik nog steeds in een diepe kloof
Dagelijks dank ik God in mijn gebed
Ook in moeilijke tijden, Hij heeft mij
immers gered
Ook al ben ik nog lang niet waar ik wezen
wil
En raakt mijn hoofd nooit stil
Zijn de wegen onbegrensd en onbekend
Mijn Hemelse Vader is met mij tot het end

Leven en overleven

Ik wil weer kunnen leven
In plaats van moeten overleven
Tot nu toe kan ik amper ademhalen
Laat ik mijn dag weer door pillen bepalen
Maar de keuze ligt bij mij
Om te vechten en door te gaan
Of er aan onder doorgaan
Ik moet mijn gedachten verzetten
Ik moet alles op alles zetten
Dus duivel sodemieter op
Ga weg uit mijn kop
Brand duivel brand weg in de hel
Pleur op met je duister en snel
In mij is geen plaats meer voor jou
Ik wil gevuld worden door geloof, hoop en liefde
Want dat kan als ik in mijn hemelse Vader vertrouw
Hoort U alstublieft mijn smeekbeden aan
Voor de dag begint en voor het slapen gaan
Dat ik weer kan genieten van het leven
In plaats van alleen maar overleven

Eef

Demons taking control

Kijk naar jezelf je sterft aan zelfmedelijden
Je hebt enkel onzekerheden die leiden
Je verdoofd jezelf met pillen
Om die gedachten te stillen
Je hebt niemand meer om te vertrouwen
Of de energie om iets op te bouwen
Je bent een lafaard
Je denkt alleen aan de dood waarin je verdwaald
Ik hoop dat je trots bent op je beschadigingen op je lichaam
Nog iets dieper en dan kan je gaan
Maar dat doe je niet, want je kan het niet
Lafaard, alleen ik ben de enige die dat ziet
Je verdrinkt in je schuld en in je pijn
Je geloof is zwak en klein
Je praat over Jezus maar je leeft niet voor Hem
Je wilt mensen helpen met enkel je stem
Maar zelfs dat kan jij niet goed doen
Ik heb geen zin meer in mijn tijd aan jou te verdoen
Wat is er gebeurd met de oude jij?
Je bent zwak en ziek van je ellende zoals ik al zei!
Pull the trigger, take your knife
Doe het dan end your life
You’re such a coward
I told you before… life is hard for such a coward

Eef

Mirror mirror on the wall

Spiegeltje spiegeltje aan de wand
Wie is het mooiste in het land?
Meisje vertel het dan
Zeg maar tegen je stemmen dat het ook anders kan..
Maar ook zonder stemmen voelt ze zich lelijk en dik
Waar is haar ‘gelukkige’ ik?
Wie heeft dat haar wijs gemaakt?
Al dat lekkers waardoor ze van slag van raakt
Het is een ergernis
Die persoonlijkheidsstoornis
Maar hij is niet uit zich zelf ontstaan
Trauma’s uit het verleden over onder andere haar lichaam
Nu voelt ze zich onzeker over wie ze is en wie ze ooit was
In haar herbelevingen zit ze weer in die klas
Spiegels probeert ze zoveel mogelijk te vermijden
Hopelijk komen er voor haar weer betere tijden

Eef

De wil

De wil om niet meer te leven blijft bestaan
Limieten zijn bereikt
Wanneer laten jullie mij gaan?
Hoe zorg ik ervoor dat niemand meer naar mij om kijkt?
Ik voel me zo kapot van binnen
Mijn leven hangt aan een zijden draadje
Misschien moet ik met een ruzie beginnen
Als ik dan iedereen verban vult dat het laatste gaatje
Dan zijn alle banden in deze wereld gebroken
En kan ik eindelijk het laatste hoofdstuk sluiten
Niemand hoeft me meer op te vrolijken
Want ik ben kapot van zowel binnen als buiten

Eef

Crisis

Het was crisis in haar hoofd
Krijgt ze weer een pam wat haar verdoofd
Geen tijd voor een luisterend oor
Want daar is nu geen tijd voor
En haar demonen gingen maar door
Beschadig je nou maar
Hang jezelf maar op dan is het klaar
Ga maar naar de rivier
Pak wat stenen van hier
Vul je zakken en spring erin
Want om op deze aardkloot te leven heeft toch geen zin

Eef

De trap

Ik droomde eens en zag enkel een lange trap
Vragen als waar heen zou die trap gaan schoten mij te binnen
Om mij heen was er totale duisternis waar ik niet wilde blijven dus daar ging ik dan stap voor stap
Ik beklom steeds hoger de trap, nu kon mijn reis beginnen
Op eens verscheen een oogverblindend licht op de trap
Ik keek achter mij en voelde een rilling over me rug
Met handen voor mijn dicht geknepen ogen zette in toch nog een stap
Want wat achter mij ligt is duister en wil ik niet meer terug
Toen kwam er een stem uit dat oogverblindende licht
Hij zei met een aangename stem: Mijn lieve kind, Ik wil dat je Mij ziet, open je ogen maar
Ik deed het zonder twijfel en tranen rolde over mijn gezicht
Ik knielde neer voor deze Man, en het werd me helder eindelijk was ik daar
De Man pakte me bij de hand en troostte mij.
Toen ik was bedaard zei de Man met aangename stem
Laten we een blik werpen in je verleden en heden zij aan zij.
Ik zag mezelf in het duister wat ik al ken
Maar naast mij was er een licht
Het licht liet me alles en iedereen waarvan ik hield zien
Weer rolde een traan over mij gezicht. Stilletjes vroeg ik waarom ik dit alles verdien.
Waarom mensen komen en mensen gaan
Waarom er zoveel verdriet is
De Man zei: Ik ben de Alfa Omega en zal altijd naast je staan.
Ik heb je onvoorwaardelijk lief, ik stierf aan het kruis voor jou
Geen zonde is te groot en niks is voor Mij onmogelijk
Droog je tranen gauw
Vraag aan Mij je brandende vraag alles is mogelijk
Ik zei in al mijn verdriet: verlos mij van mijn lijden lieve Heer.
Dat was het moment dat ik wakker werd en ik besloot te lezen in mijn dagboek
En het gaf antwoord op mijn verzoek
Als het duister toeneemt fluister ik zachtjes zijn Naam
En voel ik dat Hij naast me komt te staan

Eef